Is water voor een ingenieur een probleem dat met formules en berekeningen ingedamd kan worden en voor een ondernemer een te calculeren risico, voor de burger is water toch in de eerste plaats emotie, zo schreef laatst iemand in de krant. En je hoeft maar om je heen te kijken om te zien hoe waar dat is: er worden bijna geen stedebouwkundige projecten uitgevoerd waar water geen centrale rol in speelt. In civiel-technische zin om de waterhuishouding en het milieu te reguleren, waarbij nieuwe inzichten en technologieën een voorschot op de toekomst nemen, maar zeker niet in de laatste plaats vanwege de toegevoegde belevingswaarde voor de bewoners. Water staat voor vrijheid, natuurbeleving, recreatie, romantiek – het is niet voor niets dat Centerparcs daar met zijn parkconcept als een van de eerste groot succes mee had. Vandaag de dag zien we een afgeleide van dat concept in heel veel nieuwe wijken terug, omdat mensen iedere dag wel zo willen wonen en niet alleen in hun vakantie. Ook de Bunte heeft in die zin de uitstraling van een ‘resort’, met het water als de centrale attractie.

Het beeld voor de Bunte is een momentopname van opspattend water, sterk uitvergroot in kunststof, met een glad, hoogglanzend blauw oppervlak. De gestolde, organische vorm heeft een bijna industriële afwerking, en dobbert in het midden van de vijver, op het punt waar voorheen bijna vanzelfsprekend een fontein zou zijn geplaatst. Net als die denkbeeldige fontein vormt dit beeld de bekroning op de geslaagde dressuur van het water die we in de Bunte zien, maar toont het tegelijkertijd de kracht en de vrijheidsdrang van het natuurelement.