'Borboros'

Op de oever van de IJssel staat een houten constructie als een driedimensionale boekenkast, waarvan de planken gevuld zijn met potten water. Het geheel is een open paviljoen dat door de bezoekers te betreden is, zij kunnen zelfs bijdragen aan de inhoud door zelf een pot met water van een bepaalde locatie aan te leveren. De potten worden van een etiket voorzien met daarop de herkomst van het watermonster.

Het paviljoen werkt als een soort water-tempeltje aan de rivier. Aan de ene kant is er een (wetenschappelijke) verwijzing naar de 19de-eeuwse natuurvorsers en verzamelaars die de meest bizarre collecties aanlegden om te bestuderen, tegelijk is er een religieuze connotatie door de glas-in-lood-achtige kwaliteit van de verschillende kleuren water in de transparante wanden. In beide gevallen kun je spreken van een contemplatieve ruimte, die een indruk van volledigheid suggereert.

Maar het paviljoen is (anders dan b.v. een kerk of schelpengrot) een levend systeem, dat je daarin ook steeds op de proef stelt! Het wil niet perse mooi zijn, maar is neergezet om te communiceren en een weerspiegeling van deze omgeving en tijd te zijn. Vreemde gasten komen en gaan tijdens de tentoonstelling, de waterpottencollectie breidt uit (ook met ‘exotica’; wat te denken van de Dode Zee en Ganges?), schimmels en algen groeien,slib, mos koekt aan en dieren nestelen enz. Het paviljoen toont niet alleen, maar werkt samen met ons en maakt zo bewust dat dingen onderling verbonden zijn en voortdurend veranderen. Onvermoeibaar wordt er door de natuur naar evenwicht gezocht.

IJsseloever, Deventer, 2017

7 x 5 x 3 m, hout, PET-potten, water